در این تحقیق به بررسی رفتار خوردگی حفره ای نانو کامپوزیت Al-nano ZrO2 تولیدشده به روش اتصال نورد تجمعی (ARB) پرداخته شده است. ورق های آلیاژ آلومینیوم با ابعاد mm 1×40×250 آنیل شده در دمای 623 k و فشار اتمسفر محیط، و پودر ZrO2 با اندازه میانگین40 nm  به عنوان ماده اولیه استفاده گردیدند. کامپوزیت Al- nano ZrO2 طی 5 سیکل ساخته شده است. به منظور انجام آزمون های الکتروشیمیایی، نمونه های مستطیلی با ابعاد mm 1×10×10 بریده شده، به سیم مسی متصل و سپس مانت سرد گردیدند. پتانسیل مدار باز (OCP) نمونه ها پس از 24 ساعت غوطه وری در آب دریای مصنوعی (3.5 %wt NaCl) اندازه گیری شد و سپس تست های پلاریزاسیون سیکلی در رنج پتانسیل -0.25 تا 1 ولت نسبت به OCP و با سرعت روبش 1 mv/s انجام گردید. نتایج آزمون پلاریزاسیون سیکلی حاکی از کاهش مقدار Eb نمونه نانو کامپوزیتی با افزایش تعداد سیکل های نورد می باشد. همچنین با افزایش تعداد پاس نورد مقادیر Eb-Erp کاهش می یابد که نشان می دهد لایه پسیو مجدد، راحت تر تشکیل گردیده است. تصاویر SEM نشان دهنده کاهش اندازه و توزیع یکنواخت حفره های ایجاد شده بر روی نمونه ها، با افزایش تعداد پاس های نورد می باشد.

در این تحقیق به بررسی خواص اتصال غیر مشابه فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 به فولاد زنگ نزن آستنیتی 316L با استفاده از فلز پرکننده زنگ نزن دوفازیER 2209  پرداخته شده است. به این منظور سه نمونه با سه حرارت ورودی مختلف جهت ارزیابی تاثیر حرارت ورودی در این اتصال با استفاده از فرایند جوشکاری قوسی تنگستن تحت گاز محافظ پالسی انجام شد. از آزمون های متالوگرافی نوری، الکترونی، فریت سنجی و پلاریزاسیون سیکلی استفاده شد. بررسی تصاویر میکروسکوپ نوری و الکترونی حضور فازهای نیتریدکروم در منطقه متاثر از حرارت فولاد زنگ نزن دوفازی را نشان داد که نمونه با کمترین حرارت ورودی بالاترین مقدار نیترید کروم را دارا بود ولی فاز سیگما در نمونه با حرارت ورودی بالا مشاهده نشد. نتایج فریت سنجی در پاس های مختلف تغییر نسبت دو فاز آستنیت و فریت در پاس های مختلف را نشان داد. همچنین نتایج آزمون پلاریزاسیون سیکلی نمونه با حرارت ورودی بالا را به عنوان مقاوم ترین نمونه در برابر خوردگی حفره ای معرفی نمود.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر نیتریت سدیم بعنوان یک بازدارنده آندی بر روی خوردگی آرماتورهای فولادی مورد استفاده در سازه های بتنی می باشد. برای این منظور از روش پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک سیکلی بر روی نمونه های فولادی در محلول مشابه حفرات بتن استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمایشات الکتروشیمیایی نشان داد که حضور نیتریت سدیم در محلول مشابه بتن حاوی یون کلراید بطور قابل توجهی باعث افزایش پتانسیل جوانه زنی حفرات به مقادیر مثبت تر گردیده واین امر باعث به تاخیر افتادن جوانه زنی حفرات می گردد در حالی که پتانسیل ترمیم حفرات با افزایش غلظت نیتریت سدیم در ابتدا افزایش وسپس تقریبا ثابت باقی می ماند ، بطوری که هیچگاه با پتانسیل جوانه زنی حفرات برابر نخواهد شد. این موضوع بیانگر آن است که در حضور یون نیتریت حفرات تشکیل شده روی سطح فلز بطور کامل ترمیم نخواهد شد. همجنین سطح نمونه ها بعد از انجام پلاریزاسیون سیکلی بمنظور تائید نتایج حاصل آزمایشات الکتروشیمیایی مورد بررسی های میکروسکوپی قرار گرفتند

در این پژوهش، خوردگی فولاد API 5L 42X در تماس با عایق گرمایی پشم سنگ در چهار دمای 20، 40، 60 و 80 درجه سانتیگراد بررسی شده است. بدین منظور از آزمون های پلاریزاسیون تافل، پلاریزاسیون سیکلی و کاهش وزن استفاده گردید. آزمون های الکتروشیمیایی و کاهش وزن بترتیب در مایع حاصل از شستشوی عایق و در تماس با عایق مرطوب به انجام رسیدند. علاوه بر این محصولات خوردگی حاصل از آزمون های کاهش وزن در دو دمای 20 و 80 درجه سانتیگراد بمنظور تایید نتایج بوسیله پراش پرتو ایکس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون های پلاریزاسیون تافل و کاهش وزن در دمای 20 درجه سانتیگراد نشان داد، عایق پشم سنگ دارای پتانسیل پایینی در ایجاد خوردگی است که این موضوع پیامدی از خصلت قلیایی محلول حاصل از شستن این عایق و غلظت پایین یون کلر موجود در آن می باشد. افزایش دما از 20 تا 80 درجه سانتیگراد در آزمون های کاهش وزن بدلیل شکل گیری یک سیستم بسته خوردگی موجب افزایش مداوم سرعت خوردگی نمونه های فولادی گردید، در حالیکه در آزمون های پلاریزاسیون تافل در محدوده دمایی 60 تا 80 درجه سانتیگراد بدلیل شکل گیری یک سیستم باز چنین رفتاری مشاهده نشد. آزمون های پلاریزاسیون سیکلی و مشاهدات میکروسکوپی سطح نمونه ها پس از آزمون های کاهش وزن نشان دادند، افزایش دما تمایل به خوردگی موضعی را افزایش داده است.

مدول برشی یکی از مهمترین خصوصیات دینامیکی خاک در مهندسی ژیوتکینیک لرزه ای است. جایگزینی بخشی از سیمان که تولید آن یکی از مهمترین منابع انتشار گاز دی اکسیدکربن در جهان است با مصالح طبیعی همچون زیولیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در پژوهش حاضر، رفتار سیکلی ماسه تمیز با رفتار سیکلی ماسه سیمانته با سیمان و زیولیت مقایسه می شود. ماسه بکار برده شده در این تحقیق، ماسه بابلسر بوده که براساس سیستم طبقه بندی یونیفاید از نوع ماسه بد دانه بندی شده می باشد. اثرات فشار همه جانبه، کرنش برشی و جایگزینی زیولیت بجای سیمان بر مدول برشی ماسه بابلسر تثبیت شده با سیمان و زیولیت مطالعه می شود. تمامی نمونه ها به روش تراکم مرطوب ساخته شده و آزمایش های سه محوری سیکلی با سه فشار همه جانبه متفاوت 100، 200 و 300 کیلوپاسکال در محدوده کرنش برشی متوسط انجام شده است. نتایج نشان می دهد که مقادیر مدول برشی نمونه های ماسه سیمانته با نسبت آب به سیمان 1، در تمامی محدوده کرنش های برشی، بزرگتر از مقادیر مدول برشی نمونه ماسه تمیز است. مقادیر مدول برشی با جایگزینی زیولیت بجای سیمان در نمونه های سیمانته، افزایش یافت. بنابراین جایگزینی زیولیت بجای سیمان از لحاظ زیست محیطی می تواند مورد توجه باشد. از طرفی با افزایش فشار همه جانبه، مقادیر مدول برشی نمونه های ماسه تمیز، ماسه سیمانته و ماسه سیمانته زیولیتی افزایش یافت. این افزایش برای نمونه های سیمانته و سیمانته زیولیتی در محدوده فشار همه جانبه بزرگتر قابل ملاحظه است.

علت بسیاری از خرابی های ناشی از زلزله در نهشته های سست تا نیمه متراکم اشباع، روانگرایی است. بیشتر پژوهش ها در زمینه بررسی پتانسیل روانگرایی بر روی ماسه (تمیز) متمرکز بوده و پژوهش بر روی ماسه لای دار و لای محدود می باشد. از این رو، تمامی زوایای آن به درستی شناخته نشده است، همچنین پژوهش های پیشین نشان داده است که تاکنون اثر CSR بر روی میزان لای بحرانی در بررسی پتانسیل روانگرایی ماسه حاوی 40 درصد ریزدانه و فراتر مورد بررسی قرار نگرفته است، بنابراین در این پژوهش با استفاده از آزمایش سه محوری تناوبی، تاثیر نسبت تنش سیکلی (CSR) و درصد ریزدانه غیر خمیری در فشار همه جانبه ثابت بر پتانسیل روانگرایی ماسه لای دار مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در این مقاله تاثیر فشار وارده بر اسکلت خاک در مرحله اشباع سازی، بر نتایج روانگرایی بررسی شده است. خاک مورد استفاده در این پژوهش ماسه 161 و لای غیر پلاستیک فیروزکوه با 3 ترکیب ماسه تمیز، ماسه با 30 درصد لای و ماسه با 60 درصد لای است. تمامی آزمایش ها در فشار همه جانبه ثابت 100 کیلوپاسکال و دانسیته نسبی پس از تحکیم حدود 32 درصد و طبق استاندارد ASTM. D-5311 انجام پذیرفته است. بر اساس نتایج حاصل شده با افزایش لای در ماسه به میزان %30، کاهش مقاومت روانگرایی رخ داده و سپس با افزایش بیشتر لای، افزایش مقاومت مشاهده می شود. با افزایش ریزدانه تا 30 درصد، رفتار ماسه حاکم بوده و در مقدار ریزدانه های بیشتر از 30 درصد، رفتار خاک ریزدانه و لای حاکم شده است. همین طور نتایج نمایانگر آن است که با تغییرات نسبت تنش سیکلی، میزان درصد ریزدانه هایی که به ترتیب بیشترین فشار آب حفره ای را ایجاد می کنند تغییر خواهند کرد. در همین راستا معادله منحنی روانگرایی محدوده ای از خاک های ماسه تا ماسه لای دار ارایه شده است. از سویی دیگر، تاثیر فشار وارده بر اسکلت خاک در مرحله اشباع سازی () نمونه ها، بر روی نتایج روانگرایی و کرنش های حاصل از آن، در ماسه با 60 درصد لای، ماسه با 30 درصد لای و تا حد کمتری بر روی ماسه مشهود به نظر می رسد.

در این پژوهش به بررسی تاثیر اندازه دانه بر رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 ال در محلول اسید کلریدریک 0.1 مولار پرداخته شده است. برای این کار، ساختارهایی با اندازه دانه -های 0.5، 3 و 12 میکرومتر از طریق دگرگونی مارتنزیتی با 80 درصد نورد سرد و بازگشت آن به آستنیت با آنیل بازگشتی در دمای 900 درجه سانتیگراد و زمان های 1، 5 و 180 دقیقه تولید شد. برای ارزیابی رفتار خوردگی از آزمون های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون سیکلی و غوطه وری استفاده شد. نتایج نشان داد که نمونه های با اندازه دانه های مختلف نرخ خوردگی یکنواخت یکسانی دارند. با وجود این، بر اساس آزمون های پلاریزاسیون سیکلی مشخص شد که با کاهش اندازه دانه، مقاومت در برابرحفره دار شدن بهبود یافته است به طوری که پتانسیل حفره دار شدن از 290 میلی ولت برای اندازه دانه 12 میکرومتر به 420 میلی ولت برای اندازه دانه 0.5 میکرومتر افزایش یافت.

در این پژوهش به بررسی رفتار خوردگی مقطع جوش فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی UNSS32750 به روش قوسی تنگستن گاز محافظ و فلز پرکننده از جنس فولاد زنگ نزن دوفازی AWSER2594 در محیط اسیدی و حاوی یون کلر پرداخته شده است. ارزیابی ساختاری توسط میکروسکوپ های نوری و همچنین الکترونی و ارزیابی رفتار خوردگی توسط آزمون های پتانسیل مدار باز و پلاریزاسیون سیکلی انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که افزایش حرارت ورودی منجر به تغییر در توزیع عناصر آلیاژی، فقیر شدن نواحی اطراف مرز دانه به دلیل تشکیل فازهای بین فلزی و تغییر تعادل بین فاز آستنیت/فریت در مقطع جوش شده است. بر اساس آزمون پلاریزاسیون سیکلی، مقطع جوش و فلز پایه به دلیل حضور عناصر آلیاژی بالا دارای رفتار فعال-رویین می باشد و دارای مقاومت به خوردگی مطلوبی است. همچنین افزایش حرارت ورودی منجر به افزایش دانسیته جریان رویین شدن و کاهش پتانسیل حفره دار شدن شد، که علت آن را می توان به تغییر ریزساختار، توزیع و بالانس فازها و امکان تشکیل ترکیبات بین فلزی در منطقه جوش دانست.